พรรคก้าวไกล เสนอแก้ปัญหาวิกฤต โควิด-19 หนุนลูกจ้างพื้นที่เสี่ยงสมัคร ม.40 ได้มีผลทันที – พักชำระหนี้ทั่วประเทศ
28 มี.ค. 63 เพจเฟซบุ๊กพรรคก้าวไกล ได้โพสต์ข้อความระบุว่า ส.ส.แรงงาน “ก้าวไกล” เสนอมาตรการสู้วิกฤต “โควิด-19” “วรรณวิภา” หนุนให้ลูกจ้างพื้นที่เสี่ยงสมัคร ม.40 ได้มีผลทันที – พักชำระหนี้ทั่วประเทศ-เงินเดือนพื้นฐานชีวิต ด้าน “สุเทพ” จี้ตรวจสอบสถานประกอบการพื้นที่เสี่ยง-เตรียมพร้อมรับมือเลิกจ้างลดกำลังผลิต
เมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2563 คณะทำงานพรรคก้าวไกลปีกแรงงาน ประกอบไปด้วย Wanvipa Maison-วรรณวิภา ไม้สน-มด ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล และ สุเทพ อู่อ้น ประธานกรรมาธิการการแรงงาน ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล ร่วมจัดรายการเฟซบุคไลฟ์ของพรรคก้าวไกลในซีรีส์ “ก้าวไกลพาไทยก้าวพ้นวิกฤติ” เป็นตอนที่ 3 ในหัวข้อ “แรงงานไทยต้องไม่ถูกทอดทิ้ง” โดยทั้งสองได้มาร่วมกันพูดคุยและสะท้อนถึงถึงปัญหาของภาคแรงงานในประเทศไทย ที่ได้รับผลกระทบสืบเนื่องจากสถานการณ์ไวรัสโควิด-19 ที่ส่งผลให้แรงงานส่วนใหญ่ต้องหยุดงานและขาดรายได้
โดยสุเทพได้กล่าวนำก่อนว่า ทุกวันนี้ แรงงานมีทั้งที่อยู่ในระบบและนอกระบบ คนที่เป็นแรงงานในระบบทำงานอยู่ในบริษัทห้างร้าน มีประกันสังคมมาตรา 33 ส่วนนอกระบบคือคนไม่มีนายจ้างเป็นทางการ หรือทำงานอาชีพอิสระ แต่ประเด็นที่ตนอยากจะคุยก่อนในวันนี้คือเรื่องของแรงงานในระบบ
ที่ผ่านมาเครือข่ายของเราที่ทำงานอยู่ในโรงงานอุตสาหกรรม สหภาพแรงงาน สหพันธ์แรงงาน สภาแรงงานต่างๆ ได้มีการสะท้อนปัญหา ว่าขณะนี้กำลังมีความสับสนเกิดขึ้นในสถานประกอบการอย่างมากจากการบริหารงานของภาครัฐ ไม่ว่าจะการปิดกิจการอย่างต่อเนื่อง ทำให้คนงานโดนเลิกจ้าง ไม่ได้รับค่าชดเชย ในโรงงานที่รัฐประกาศว่าจะมีการชดเชยในระบบประกันสังคม 50% คำถามคือแล้วในส่วนของมาตรา 75 ตามประกันสังคม ที่ให้คุ้มครองแรงงานกรณีนายจ้างปิดกิจการ 75% จะบังคับใช้หรือไม่
ด้านวรรณวิภากล่าวเสริมว่า นอกจากนี้ ยังมีส่วนของนายจ้างบางสถานประกอบการที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่รัฐสั่งให้ปิด แต่กลับใช้โอกาสนี้สั่งให้ลูกจ้างหยุดโดยไม่จ่ายค่าจ้างเลย บางที่มีการสั่งให้เขียนใบลาออกทั้งๆ ที่ลูกจ้างไม่มีความผิด กระทรวงแรงงานมีอะไรออกมารองรับเรื่องนี้ได้บ้าง เพราะถ้าไม่ระบุให้มีความชัดเจนก็จะทำให้สถานประกอบการบางที่ฉวยโอกาสให้ลูกจ้างลาออก หรือให้เขียนใบลาออกเองหรือไม่จ่ายค่าจ้าง ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้อยู่ในกลุ่มเสี่ยง
สุเทพระบุต่อไปว่า ทุกวันนี้ มีการติดต่อมาตลอดจากผู้ใช้แรงงาน ถึงวิธีการที่นายจ้างใช้เพื่อฉวยโอกาสในช่วงนี้ เช่น การทำงานเดิม 6 วัน ต้องโดนปรับเปลี่ยนให้มีการทำงานเหลือ 5 วันต่อสัปดาห์ แต่กลับไปเพิ่มชั่วโมงการทำงานในวันทำงานปกติ จากที่เคยทำอยู่ 8 ชั่วโมง เพิ่มเป็น 9 ชั่วโมง โดยจ่ายค่าจ้างเท่าเดิม ลูกจ้างจะกลับบ้านก็ไม่ได้เพราะมีคำสั่งไม่อยากให้เคลื่อนย้ายออกจากพื้นที่ แล้วทุกวันนี้ห้องต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ รัฐทราบหรือไม่เรื่องเหล่านี้
วรรณวิภาเสริมถึงกรณีของกลุ่มแรงงานนอกระบบ ทุกวันนี้เรามีแรงงานนอกระบบอยู่รวมๆ แล้วประมาณกว่า 18 ล้านคน แต่ถ้าตัดภาคเกษตรออกไป 9 ล้านกว่าก็จะเหลือประมาณ 9 ล้านคน เป็นพ่อค้าแม่ขาย แท็กซี่ วินมอเตอร์ไซค์ ธุรกิจส่วนตัว หรือในภาคอื่นๆ คำนิยามของแรงงานนอกระบบคือแรงงานที่ไม่มีระบบประกันสังคมหรือสวัสดิการรองรับ ไม่มีนายจ้าง ไม่มีความปลอดภัยในการทำงานก็ต้องดูแลตัวเอง คนงานเหล่านี้ต้องมาทำงานในกรุงเทพ หาเช้ากินค่ำ ค่าแรงวันต่อวัน รายได้ไม่แน่นอนเลย
ส่วนวันที่เปิดลงทะเบียนสำหรับผู้ได้รับผลกระทบรับ 5,000 บาทต่อเดือน (28 มี.ค. 63) คำถามมีอยู่ว่าแรงงานนอกระบบ ในความเป็นจริง เมื่อตัดภาคเกษตรออกแล้วเหลือ 9 ล้านคน แต่ตัวเลขที่รัฐออกมาระบุคือ 3 ล้านคน ถามว่าจะเป็นคนกลุ่มไหนบ้างที่จะได้รับสิทธิตรงนี้ ใครมาก่อนมีสิทธิก่อนหรือลงทะเบียนก่อนแล้วคัดเอาทีหลัง ต้องประกาศให้ชัดเจน ไม่เช่นนั้นจะมีคนตกหล่นจำนวนมาก
ปัญหาตอนนี้คือเราได้รับข้อมูลแบบรายชั่วโมง ไม่ต่อเนื่อง ความจริงแล้วถ้ารัฐสั่งให้มีมาตรการปิดออกมา มาตรการรองรับก็ควรต้องมาพร้อมกัน ประชาชนจะได้ปฏิบัติตัวถูกว่าจะกลับบ้านไหม จะกักตัวนานเท่าไหร่ เพื่อให้สามารถวางแผนชีวิตได้
จากนั้น วรรณวิภาได้กล่าวถึงข้อเสนอของคณะทำงานปีกแรงงานพรรคก้าวไกลต่อสถานการณ์แรงงานในขณะนี้ โดยระบุว่าในส่วนของแรงงานนอกระบบ ประเด็นแรกที่อยากเสนอไปถึงผู้บริหาร หน่วยงานรัฐ และรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้อง คืออยากเสนอให้แรงงานนอกระบบสามารถสมัครเป็นผู้ประกันตนตามมาตรา 40 ได้และคุ้มครองได้ทันทีสำหรับกรณีผู้ที่อยู่ในพื้นที่เสี่ยง หากต้องกักตัวสามารถรับค่าชดเชยจากการเจ็บป่วยวันละ 300 บาท และในระยะข้างหน้าควรมีการขยายสิทธิประโยชน์ความคุ้มครองตามมาตรา 40 โดยรัฐสมทบเพิ่มเพื่อจูงใจแรงงานนอกระบบ
ข้อเสนอที่สอง ควรมีพักการชำระหนี้สินทุกประเภท ทั้งเงินต้นและดอกเบี้ย แรงงานนอกระบบมีหนี้สินเยอะมาก ที่รัฐควรต้องออกมาตรการช่วยเหลือ รวมถึงหนี้กยศ. ที่ควรพักหนี้ หรืออุดหนุนค่าเทอม ช่วงนี้มหาวิทยาลัยปิด ต้นทุนค่าใช้จ่ายของมหาวิทยาลัยลดลงอยู่แล้ว ควรลดค่าเทอมให้นักศึกษา หรือเยียวยาเรื่องค่าหอพัก
ส่วนในระยะยาว อยากให้รัฐพัฒนาเงินเดือนพื้นฐานเพื่อชีวิต (UBI – Universal Basic Income) เพื่อเป็นพื้นฐานให้กับชีวิตของประชาชนในยามวิกฤติแบบนี้อย่างถ้วนหน้า เพราะตอนนี้สิ่งที่ประชาชนอยากได้มากที่สุดคือความน่าเชื่อถือ ความไว้ใจ เมื่อประชาชนไดรับการดูแลมากพอ ความร่วมมือต่างๆก็จะตามมาในระยะยาวเอง
ส่วนข้อเสนอสำหรับแรงงานในระบบ สุเทพระบุว่าจริงๆตอนนี้เราอยากให้มีความชัดเจนสำหรับมาตรการรับมือในอนาคต เพราะว่าหลายสถานประกอบการตอนนี้มีการทำงานสองกะ แต่คาดว่าต้นเดือนเมษาจะมีการยุบไปกะหนึ่ง เพื่อให้สอดรับกับยอดที่น้อยลงไป ไม่ว่าจะจากการส่งออกที่หดตัว การซื้อขายที่ไม่คล่อง ซึ่งจะมีผลกระทบแน่นอน ถึงจุดนั้นเราอยากให้กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานทุกจังหวัดเข้าไปตรวจสอบเพื่อติดตามการละเมิดสิทธิแรงงานอย่างใกล้ชิด และ เตรียมความพร้อมเพื่อรับมือ ไม่ใช่ว่าพอถึงเวลาแล้วมีการปิดกิจการและลอยแพคนงาน
