วันที่ 14 พฤศจิกายน ที่ศูนย์ดำรงธรรมจังหวัดอุดรธานี นายทองภูมิ สีแสง อายุ 52 ปี อยู่บ้านเลขที่ 131 บ้านหายโศก หมู่ 10 ต.หนองไผ่ อ.หนองหาน จ.อุดรธานี เข้าร้องทุกข์ขอความช่วยเหลือว่านายสุรเชษฐ์ สีแสง อายุ 31 ปี ลูกชายไปทำงานแถวภาคตะวันออก หายไม่สามารถติดต่อ 7 ปี โดยมีนายตฤณ เบ็ญจจินดา นิติกรปฏิบัติการศูนย์ดำรงธรรม จ.อุดรธานี รับเรื่องร้องทุกข์
นายทองภูมิ เล่าว่า ทางครอบครัวเป็นชาวนามีฐานะยากจน ตนมีลูกชาย 3 คน คนโตช่วยงานอยู่ที่บ้าน คนเล็กกำลังเรียนหนังสือ ส่วนนายสุรเชษฐ์ คนที่หายเป็นลูกคนกลาง หลังเรียนจบ ม.6 ได้ไปทำงานเป็นพนักงานขับรถเครนที่บริษัทแอสคอนสตรัคชัน เดินสายทำงานอยู่แถวภาคตะวันออก ต่อมาได้แต่งงานมีครอบครัวที่ จ.สระแก้ว แต่ยังทำงานอยู่ที่บริษัทเดิม แต่ลูกชายเลิกกับภรรยาเมื่อปี 2554 ตอนนั้นลูกชายยังติดต่อมาหา แต่หลังจากนั้นก็ไม่ติดต่อมาอีกเลยเป็นเวลา 7 ปี พอทราบคร่าวๆ ว่าลูกไปทำงานอยู่แถวนิคมอุตสาหกรรมโรจนะ แต่ก็ไม่ทราบที่อยู่แน่ชัด และติดต่อไม่ได้
นายทองภูมิ เล่าทั้งน้ำตาว่า เป็นเวลา 7 ปี ที่ลูกชายไม่โทรศัพท์กลับมาหาพ่อแม่เลย ตนเป็นห่วงเขา ให้ลูกคนโตและลูกคนเล็กโทรก็ติดต่อไม่ได้ ทราบว่าเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ แต่ไม่โทรกลับมาบ้าน ตนก็ได้แต่รอคอยให้ลูกบ้านมาเยี่ยมบ้าน กระทั่งเดือนตุลาคม ที่ผ่านมา มีคนในหมู่บ้านที่เดินทางไปทำงานภาคตะวันออก เดินทางกลับมาเยี่ยมบ้าน ตนจึงไปสอบถามถึงลูกชาย ชาวบ้านบอกว่าลูกชายตนถูกทำร้ายร่างกาย จนสติไม่สมประกอบ เดินเร่ร่อนไปตามถนน ที่ กทม.ด้วยความเป็นห่วงและสงสารลูกตนได้ออกตามหาแต่ก็ไม่พบ จึงกลับมาแจ้งคนหายที่ สภ.หนองหาน จ.อุดรธานี โพสต์ลงในโซเชี่ยล แต่ยังไม่พบ จึงมาขอความช่วยเหลือจากศูนย์ดำรงธรรมอุดรธานี ช่วยติดตามหาลูกชายให้ด้วย
นายตฤณ เบ็ญจจินดา นิติกรปฏิบัติการศูนย์ดำรงธรรม จ.อุดรธานี ได้รับเรื่องร้องทุกข์ และได้ทำหนังสือถึงสำนักงานประกันสังคมจังหวัดอุดรธานี ขอให้ติดต่อไปยังบริษัทแอสคอนสตรัคชัน สอบถามถึงนายสุรเชษฐ์ ว่าทำงานอยู่ที่บริษัทหรือไม่ หรือย้ายไปทำงานที่ใด โดยให้นายทองภูมิไปคนถือหนังสือไปแจ้งที่สำนักงานประกันสังคมจังหวัดอุดรธานี หลังเจ้าหน้าที่รับหนังสือ ได้ให้นายทองภูมิ เดินทางกลับบ้านก่อน เมื่อติดต่อกับบริษัทได้แล้ว จะโทรศัพท์ไปแจ้งให้ทราบภายหลัง ซึ่งทำให้นายทองภูมิรู้สึกว่ามีความหวังที่จะได้พบลูกชายอีกครั้ง
