มนุษย์กล้วย ร้องต้นกล้วยที่ปลูกไว้ริมถนน หวังจะช่วยลดอุบัติเหตุให้ผ่อนหนักกลายเป็นเบา ถูกเจ้าหน้าที่สั่งทำลายต้นกล้วยทั้งหมด
วันที่ 17 ต.ค.61 นายจำรัส แซ่อื้อ หรือโกดำ อายุ 66 ปี อยู่บ้านเลขที่ 254/1 หมู่ 2 อ.นาบอน จ.นครศรีธรรมราช เจ้าของฉายา “มนุษย์กล้วย” ได้ร้องเรียนว่า ต้นกล้วยที่ปลูกไว้ ริมถนนข้างทางใน ต.นาบอน เพื่อช่วยลดการสูญเสียจากอุบัติเหตุผ่อนหนักให้เป็นเบา ถูกเจ้าหน้าที่แขวงทางหลวงสั่งให้รื้อทำลายต้นกล้วยทั้งหมด ซึ่งอ้างว่าจุดที่ปลูกเป็นเขตของทางหลวง ทำให้ “มนุษย์กล้วย” เกิดความสงสัยว่า ต้นกล้วยเหล่านี้ช่วยให้คนรอดตายมาแล้วหลายครั้ง แม้แต่นายกฯ ยังเคยพูดชื่นชมออกทีวีในรายการศาสตร์พระราชา
โดยเมื่อ 2 – 3 วัน ที่ผ่านมา มีเจ้าหน้าที่หมวดการทางช้างกลาง จ.นครศรีธรรมราช ซึ่งมีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบพื้นที่ถนนในเขต อ.นาบอน พร้อมรถเครื่องจักรมาทำลายขุดโค่นต้นกล้วยที่ตนปลูกริมถนนสาย ตนพยายามอธิบายให้เจ้าหน้าที่ทราบถึงที่มาของการปลูกต้นกล้วย แต่เจ้าหน้าที่ไม่รับฟัง และได้ขุดตัดโค่นต้นกล้วยจนเหลือแต่โคน สองฝั่งริมถนนเป็นระยะทางกว่า 5 กิโลเมตร จึงร้องเรียนกับนายอำเภอนาบอนและได้ประสานไปยังหัวหน้าแขวงทางหลวงฯ เพื่อหาข้อยุติดังกล่าว
ล่าสุดนายณรงค์ สุวรรณฤกษ์ หัวหน้าหมวดทางหลวงช้างกลาง อ.ช้างกลาง ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้กล่าวว่า สาเหตุที่ต้องตัดทำลายต้นกล้วยทิ้งนั้นเป็นเพราะมีผู้แจ้งว่าต้นกล้วยบดบังทัศนียภาพและป้ายแจ้งเตือนต่างๆ โดยเฉพาะป้ายแจ้งเตือนระวังรถไฟ ซึ่งเป็นป้ายใหญ่แต่ถูกต้นกล้วยบดบังมองไม่เห็นป้ายเตือน และสำคัญที่สุดเป็นนโยบายของกรมทางหลวง ” ทางหลวงปลอดภัย ขับขี่สบายตา”
ลุงดำ กล่าวเผยความรู้สึกหลังหารือกับแขวงทางหลวงว่าการที่แขวงทางหลวง กำหนดให้ตนปลูกต้นกล้วยริมถนนโดยให้เว้นระยะห่างไม่ต่ำกว่า 6 เมตรนั้นไม่สามารถทำได้ เนื่องจากพื้นที่ต่างระดับไม่เป็นแนวเรียบ ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่หลังแนวเสาไฟฟ้า และใกล้แนวเขตที่ดินของชาวบ้าน และการปลูกต้นกล้วยห่างจากริมถนน 6 เมตร นั้น ไม่สามารถช่วยลดแรงปะทะเมื่อเกิดอุบัติเหตุได้ จึงตัดสินใจเลิกปลูกต้นกล้วยข้างทาง เพราะปลูกไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรกับคนใช้รถใช้ถนน ไม่สามารถลดความสูญเสียชีวิตเมื่อเกิดอุบัติเหตุได้ ยอมรับว่าเสียความรู้สึกมาก เพราะตนตั้งใจทำเพื่อสังคม แต่ส่วนราชการกลับอ้างเหตุกฎหมาย หลักเกณฑ์ ระเบียบของทางราชการที่จะตัดโค่นต้นกล้วยของตนทิ้ง ตนขอถามส่วนราชการที่เกี่ยวข้องคำสุดท้ายว่า “ตอนที่เริ่มตนปลูกต้นกล้วยข้างทางริมถนน มานานตั้งแต่ ปี 2548 ทำไมถึงปลูกได้ ไม่มาห้ามตน” ส่วนตัวตนมองว่าจุดเริ่มต้นที่ต้นกล้วยของตนถูกตัดโค่นทิ้ง เพราะนายทุนเจ้าของที่ดินที่อยู่แนวเขตที่ตนปลูกต้นกล้วย เคยแจ้งกับตนว่า ให้ตนตัดต้นกล้วยทิ้ง เพราะต้นกล้วยของตนบดบังทัศนียภาพที่ดินของเค้า