รู้ว่าอยากช่วย แต่หากผิกวิธีอาจส่งผลเสียตามมา – เตือนแล้วนะ! การเข้าหาผู้ป่วย “โรคซึมเศร้า” แบบผิดๆ เพราะอาจจะกลายเป็น หวังดีประสงค์ร้าย
เราเชื่อว่า ในสถานการณ์โลกปัจจุบันนี้ค่อนข้างที่จะตึงเครียด เพราะด้วยปัจจัยหลายๆ ทั้งสังคม สิ่งแวดล้อม และตอนนี้ที่เป็นเรื่องใหญ่ระดับชาติเลยคือโรคระบาด เชื้อโควิด-19 ทำให้ผู้คนที่เคยใช้ชีวิตของตัวอย่างปกติ สงบสุข หรือ ชีวิตปกติของใครบางคน ไม่ได้ราบรื่นอยู่แล้ว กลับต้องเจอกับสิ่งแวดล้อมที่จำกัดมากขึ้น ส่งผลต่อสภาพจิตใจอย่างมาก ซึ่งไม่แปลกเลย ที่ปัจจุบันจะมีผู้คนจำนวนมากป่วยเป็น “โรคซึมเศร้า”
อย่างน้อยๆ รอบข้างเรามักจะมีใครสักคน เพื่อน คนในครอบครัว คนรู้จัก หรือพี่ที่ทำงาน ที่กำลังเผชิญหน้ากับโรคซึมเศร้า ไม่ว่าสาเหตุคือปัจจัยใดๆ ที่ทำให้พวกเรานี้เป็นโรคซึมเศร้า ถือว่าเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเซนซิทีฟกับตัวผู้ป่วยเป็นอย่างมาก และเชื่อเถอะว่า เกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของคนที่รู้ว่าคนข้างตัวป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เราจะอยากเป็นหนึ่งในตัวช่วยให้พวกเราได้หายจากการป่วยครั้งนี้
แต่ทุกคนอาจจะลืมนึกไปว่า โรคนี้เป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับจิตใจ ดังนั้นวิธีการเข้ามาเป็นเรื่องที่สำคัญ หากเข้าหาแบบผิดๆ หรือ พุ่งตรงมากจนเกินไป อาจจะเป็นการกดดันตัวผู้ป่วยก็เป็นได้ วันนี้ Bright Today มาไกด์ไลน์ว่าเราควรเข้ามาผู้ป่วยโรคซึมเศร้าอย่างไร สิ่งใดควรทำ และสิ่งใดไม่ควรทำเพื่อเป็นประโยชน์ต่อตัวผู้ป่วยและตัวเราเอง
- สิ่งที่ควรทำ หรือ วิธีการเข้าหา
- พูดคุยด้วยความใจเย็น พูดในมุมมองบวก ให้เห็นมองเห็นข้อดีของตัวเองเสมอ หรือพูดเพื่อเป็นกำลังใจให้เขา ให้เขารู้ว่าเราอยู่ข้างๆเสมอ
- ชวนทำกิจกรรมง่ายๆ เล่นกีฬาเบาๆ หรือเล่นเกมส์ เพื่อให้เขาจะได้ไม่ต้องอยู่กับตัวเองมากเกินไปจนกลับไปคิดฟุ้งซ่าน และคิดหดหู่ การเคลื่อนไหวร่างกายยังช่วยหลั่งสารความสุขอย่างเอ็นโดรฟินออกมา ให้ผลใกล้เคียงกับการใช้ยาเลย
- หากเขาต้องพูด ปล่อยให้เขาได้ระบายได้พูดออกมา หน้าที่ของเราคือ ฟัง ฟังอย่างใจเย็น ตั้งใจฟังในสิ่งที่เขาพูด สร้างบรรยากาศสบายๆให้เขาได้พูดหรือระบายออกมาเท่าที่เข้าพอใจ เพื่อให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับเรื่องนี้อยู่คนเดียว เพราะผู้ป่วยมักจะคิดว่าตัวเองนั้นน่ารำคาญและเป็นภาระสำหรับคนรอบข้าง
- สิ่งที่ไม่ควรทำ หรือ วิธีการเข้าหาแบบผิด
- พูดแบบบอกปัด ไม่สนใจ ผลัดไสให้คนอื่น หรือตัดความรำคาญ เช่น ให้ไปเข้าวัดฟังธรรมหรือทำจิตใจให้สงบ จะทำให้เขารู้สึกว่าเราคือตัวปัญหา ตัวน่ารำคาญ ไม่มีใครต้องการ และยิ่งตีตัวออกห่าง ส่งผลให้เกิดความคิดไม่อยากมีชีวิตอยู่ได้ ถึงแม้ว่าเจตนาของเราเพียงแค่ต้องการให้เขาใจเย็นลง หรือได้ลองใช้ธรรมะเป็นทางออก จะต้องเลือกวิธีพูดดีๆ เพื่อสร้างความเข้าใจที่ตรงกัน
- คำพูดต้องห้าม เป็นอะไรอีก / ทำไงเป็นแบบนี้ / เป็นบ้าหรอ / ไม่ต้องคิดมากหรอก / อย่าคิดทำอะไรบ้าๆ / เมื่อไรจพหายสักที คำพูดเขานี้จะขึ้นอยู่กับนำ้เสียงด้วย แต่หากเราพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่ไม่เต็มใจเท่าไรยิ่งทำให้ผู้ป่วยรู้สึกแย่ลงอย่างมาก ว่าเราไม่รับฟังสิ่งที่เขารู้สึกคับข้องใจ ไม่มีวันจะเข้าใจเขาจริงๆ
- อย่าพยายามถามถึงสาเหตุของอาการซึมเศร้า บางทีมันอาจจะเป็นปมที่ฝั่งใจลึกมากเกินไป เกินกว่าที่เราและเขาจะรับมือ รู้เพียงแค่ว่าเขาป่วย และช่วยเขาอยู้ห่างๆเท่าที่ทั้งสองฝ่ายจะสามารถ
- อย่ากดดันและเร่งรัด ถ้าผู้ป่วยยังอาการไม่ดีขึ้น ห้ามพูดหรือทำให้พวกเขารู้สึกว่า “เมื่อไหร่จะหาย” หรือ “หายได้แล้ว” เพราะผู้ป่วยจะยิ่งรู้สึกกดดัน และผิดหวังว่าตนเองเป็นที่น่ารำคาญ หรือเป็นภาระ และหากอาการเพิ่งเริ่มดีขึ้น ความเครียดเหล่านี้จะยิ่งส่งผลให้จิตใจแย่ลง และอาจเป็นหนักกว่าเดิม
ข้อมูล – www.paolohospital.com
