ระทม! แม่ค้าตลาดโอดครวญ พรมแดนไทย-กัมพูชาปิดยาว ทำผักผลไม้เน่าเสียประเมินวันละ 50 ล้านบาท วอนรัฐบาลเร่งช่วย
ปทุมธานี, 17 มิถุนายน 2568 – บรรดาผู้ค้าผักและผลไม้ในตลาดแห่งหนึ่ง ตำบลคลองหนึ่ง อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี ต่างพากันโอดครวญถึงผลกระทบอย่างหนักจากการปิดพรมแดนไทย-กัมพูชา ทำให้ไม่สามารถส่งสินค้าออกไปจำหน่ายได้ ส่งผลให้ต้องแบกรับความเสียหายมูลค่ามหาศาล
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังจากทางการประกาศปิดพรมแดน ลูกค้าชาวกัมพูชาได้ลดคำสั่งซื้อสินค้าลงอย่างมาก ในขณะที่สินค้าจำนวนมากยังคงถูกส่งเข้ามาจากแหล่งผลิต ทำให้ไม่สามารถระบายสินค้าออกไปได้ทัน ผู้ค้าต่างแสดงความเข้าใจถึงความจำเป็นของมาตรการดังกล่าว แต่ก็ขอวิงวอนให้ทางการเห็นใจพ่อค้าแม่ค้าที่ต้องทำมาหากิน และได้รับความเดือดร้อนอย่างแสนสาหัส
“ป้าดา” หนึ่งในแม่ค้าที่ กล่าวด้วยความกังวลว่า “พวกเราเข้าใจและรักประเทศไทยเหมือนคนอื่น ๆ แต่ก็อยากให้เห็นใจพวกเราด้วยที่จำเป็นต้องทำมาหากิน อยากฝากไปถึงทางการว่าจะทำอย่างไรก็ได้ที่สามารถช่วยให้เราส่งสินค้าผลไม้ไปจำหน่ายได้ อาจจะเปิดให้ขนสินค้าไปเป็นบางเวลาก็ได้”
ด้าน มาดามฟรุ๊ต เสริมว่า ความเดือดร้อนในครั้งนี้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ผู้ค้าเท่านั้น แต่ยังส่งผลกระทบต่อลูกค้าที่สั่งซื้อสินค้าด้วยเช่นกัน “อยากจะให้สามารถให้เราได้ส่งผลไม้ไปหรือทำมาหากินต่อกันบ้าง”
ความเสียหายพุ่ง 50 ล้านบาทต่อวัน! ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการไม่สามารถส่งออกผักผลไม้ ทั้งในและต่างประเทศ ถูกประเมินมูลค่าสูงถึง 50 ล้านบาทต่อวัน ซึ่งเป็นตัวเลขที่สะท้อนถึงวิกฤตที่ผู้ค้ากำลังเผชิญอยู่
ผู้ค้าเล่าว่า ด่านพรมแดนไทย-กัมพูชามีการเปิด-ปิดเป็นช่วง ๆ ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ในเวลานี้กลับมีการปิดด่านตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาก็ปิดไปทั้งวัน วันอาทิตย์เปิดเพียงหนึ่งวัน และวันจันทร์กลับมาปิดอีก ส่วนในวันนี้ (วันอังคาร) ก็ปิดไปเลยแผนการค้าป่วน ผลไม้สดค้างสต็อกเสียหายหนัก
ปัญหาที่สำคัญคือ การสั่งซื้อสินค้าผลไม้ของบรรดาผู้ค้านั้นต้องมีการวางแผนล่วงหน้าเป็นเวลานับเดือน โดยเฉพาะสินค้าที่สั่งมาจากต่างประเทศ เมื่อสินค้ามาถึงแล้วแต่ไม่สามารถส่งออกไปจำหน่ายได้ ทำให้ผลไม้สดจำนวนมากต้องค้างอยู่ในโกดังและกำลังเน่าเสีย สินค้าเหล่านี้มีอายุการเก็บรักษาจำกัด เมื่อเก็บไว้นานคุณภาพและรสชาติก็จะเปลี่ยนไป และหลายอย่างก็ต้องถูกทิ้งไปอย่างน่าเสียดาย
ผู้ค้าทุกคนจึงเรียกร้องให้รัฐบาลหันมามองและให้ความช่วยเหลือพวกเขาโดยเร็วที่สุด โดยเฉพาะการเจรจาด้วยสันติวิธี เพื่อหาช่องทางในการจำหน่ายสินค้าให้พวกเขาสามารถดำเนินชีวิตและธุรกิจต่อไปได้คุณคิดว่าทางการควรพิจารณาแนวทางใดบ้าง เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของกลุ่มผู้ค้าผักผลไม้ในสถานการณ์เช่นนี้
