อลเวง! ชาวแชร์ประสบการณ์ มาขึ้นรถไฟอยู่ดีๆกลายเป็นโจร โดนตำรวจโทรตามไปมอบตัว เพราะขโมยโทรศัพท์ สุดท้ายจับผิดคน
วันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2567 ทางเพจดังอย่าง อยากดังเดี๋ยวจัดให้ รีเทริน์ part 6 ได้นำเรื่องราวมาเผยแพร่เกี่ยวกับประสบการณ์สุดแย่ในการขึ้นรถไฟ เมื่อการเดินทางที่แสนจะปกติจะกลับกลายเป็นเป็นโจรโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับระบุข้อความว่า “ลบภาพเก่าเข้าถึงประชาชนด้วยใจ รีวิวประสบการณ์ชีวิตที่อยู่ดีๆกลายเป็นโจรที่โคราช 26/02/67”
ประสบการณ์ชีวิต ที่อยู่ดีๆกลายเป็นโจร
เหตุมีอยู่ว่า นี่กลับบ้านไปเยี่ยมย่าที่ไม่สบายที่ชัยภูมิ แล้วจะเดินทางกลับอุบลราชธานี แต่กลับโดยรถโดยสาร ซึ่งนั่งรถบัสจากชัยภูมิไปลงโคราชเพื่อนที่จะต่อรถไฟไปอุบล แต่บังเอิญนั่งรถบัสไปลงโคราชแต่ไม่ทันรถไฟรอบบ่าย2กว่าๆที่ดูไว้ เลยเหมา 2 แถวที่อยู่บขส.ไปสถานีรถไฟ บอกเค้าว่าไปสถานีรถไฟโคราชค่ะ แต่สองแถวมาส่งที่สถานีชุมทางถนนจิระ เราก็โอเคไม่เป็นไรสถานีนี้ ก็ไปอุบลได้เหมือนกัน
ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ15:00 น. ที่มาถึงสถานีรถไฟ เราก็เดินไปซื้อตั๋วปกติได้รอบรถไปอุบลเวลา 00:36 พอดี เรากับน้องที่มาด้วยกันเดินไปชาจแบตโทรศัพท์ที่โต๊ะของรถไฟที่มีไว้บริการ ชาจได้แปบนึงเราไปเข้าห้องแล้วเดินกลับมาเอาโทรศัพท์ปกติ เราก็คุยกับน้องว่าอีกหลายชั่วโมงกว่ารถจะออกไปหาอะไรกินไหม
เราก็เช็คดูทั้งตลาดเซฟวันทั้งเทอร์มินอล สุดท้ายเรา2คนเลือกไปเทอร์มินอลเพื่อไปหาของกินเพราะมันใกล้เรียกแก็ปราคาถูกกว่า ช่วงจังหวะเรานั่งกินข้าวอยู่ มีตำรวจโทรมา ใช้คำพูดที่เราเองไม่โอเคเลยมากๆ
ตร : ใช่น้องXXXXที่มาสถานีรถไฟไหม
เรา : ใช่ค่ะมีอะไรรึปล่าวคะ
ตร : น้องขโมยโทรศัพท์เค้าไปทำไม เอามาคืนเค้าเดี๋ยวนี้ เค้าต้องการโทรศัพท์เราไปขโมยของเค้ามาทำไม
เรา : หนูไม่ได้เอาของใครมาค่ะ โทรศัพท์รุ่นอะไรคะ(คิดในใจมิจฉาชีพหรือเปล่า)
ตร : ไอโฟนXไง เธอเอาของเค้าไปทำไม
เรา : หนูไม่ได้เอาไปค่ะ หนูมีแค่ไอแพตกับไอโฟนของหนู (พยายามใจเย็นสุดๆ)
ตร : มา สภ.เมืองเดี๋ยวนี้เลยเค้ามาแจ้งความจับเธอเธอขโมยทำไมเอามาคืน เค้ามาแจ้งตำรวจจับเธอแล้วเค้ามีหลักฐานทุกอย่างในกล้องวงจรปิดเห็นว่าเธอเอาไป
เรา : พี่จะให้หนูไปที่ไหนคะตอนนี้หนูอยู่เทอร์มินอลค่ะของหนูอยู่สถานีรถไฟ แล้วหนูจะขโมยมาทำไม ไอแพตหนูก็ทิ้งไว้ที่นั่น
ตร : เธอไปเทอร์มินอลทำไมเอาโทรศัพท์ไปขายหรอเอามาคืนเค้าเดี๋ยวนี้เลย (เราคิดในใจ กูมากินข้าวไม่ได้หรอว่ะ)
เรา : หนูกำลังกลับไปสถานีรถไฟค่ะรอแปป (บทสนทนามีมากกว่านี้และมีหลายสายที่โทรคุยกัน)
กล้องวงจรปิดเวลาเกิดเหตุ
สุดท้ายเราเดินทางกลับมาสถานีรถไฟ พร้อมขอดูกล้องวงจรปิดและถามน้องที่แจ้งความ น้องบอกชาจแบตไว้ประมาณบ่าย 2 เราเลยให้เจ้าหน้าที่รีกล้องกลับไปดู แต่ตอนแรกเขาดูแค่ช่วงเวลาที่เราไปชาจและมาถอดโทรศัพท์เห็นเราถอดออกมาก็ว่าเราเอาแต่เครื่องนั้นเป็นเครื่องของเรา เราเลยบอกให้เค้ารีกล้องตั้งแต่ที่น้องมาชาจไปเรื่อยๆจนถึงเวลาประมาณ 14:55 มีผู้ชายเสื้อเขียวเดินมาถอดโทรศัพท์ของน้องไป ซึ่งเวลานั้นเรายังมาไม่ถึงสถานีรถไฟด้วยซ้ำ
ความผิดพลาดของเขาทำให้เราเสียทั้งเวลาเสียทั้งเงินค่ารถเสียทั้งความรู้สึก ซึ่งตำรวจคนที่โทรมาก็โทรมาขู่ให้เราเอาโทรศัพท์คืนเขาอยู่ตลอด โทรทั้งเบอร์เราและน้องที่มาด้วยกัน ซึ่งเราได้พูดไปว่าหลักฐานเห็นแล้วว่าหนูไม่ได้เป็นคนเอาไปพี่จะรับผิดชอบค่าเสียเวลาเสียความรู้สึกของหนูยังไง เค้าตอบกลับมาว่า รับผิดชอบอะไรไม่ได้เอาไปก็จบ
เค้าไม่ได้แสดงถึงความรับผิดชอบที่ควรจะขอโทษเรานี่ตัดสินใจโทรบอกที่บ้านให้ที่บ้านโทรไปหา จนเค้าโทรกลับมาขอโทษแต่ไม่ได้ขอโทษเองให้ผู้กองอีกคนมาขอโทษ ซึ่งเราเข้าใจทุกคนนะว่าต้องการจะหาตัวคนร้ายแต่ควรดูให้ดีไม่ใช่จะเอาใครไปเป็นแพะรับบาป หลักฐานมีทุกอย่างคุณควรเช็คดีๆ ก่อนที่จะมาแจ้งความเอาเรื่องใคร สุดท้ายเสียเวลาเสียเงินค่ารถข้าวที่ซื้อไว้ยังกินไม่เสร็จ ไม่มีใครมารับผิดชอบส่วนนี้
คนเป็นตำรวจควรใช้คำพูดกับประชาชนดีๆ ไม่ใช่จะขู่เขาอย่างเดียว ต่อให้เขาผิดหรือไม่ผิดคุณควรถามหรือถ้าคุณโทรมาแล้วพูดว่า ใช่น้องธวัลหทัยไหมที่รถไฟมีคนแจ้งโทรศัพท์หาย ในกล้องเห็นน้องอยู่บริเวณนั้นพอดีรบกวนมาให้ปากคำหน่อยแบบนี้เราจะไม่เฟลขนาดนี้เลย แต่นี่ทุกคำที่พูดออกมาคุณขึ้นเสียงใส่ทุกคำไม่ขอโทษจากปากสักคำ แถมยังพูดท้าให้เราไปหาที่โรงพักอีก คุณควรตั้งสติ อยากให้คุณทำงานกันดีกว่านี้อย่าสะเพร่า คนอื่นเค้าเสียเวลาเสียโอกาสหลายๆอย่าง
เข้าใจน้องที่โทรศัพท์หายและเจ้าหน้าที่รถไฟที่ต้องการช่วยเหลือน้องแร่คุณควรดูให้ละเอียดกว่านี้ ขอบคุณเจ้าหน้าที่รถไฟและน้องที่รู้จักขอโทษและฟังคนอื่น น้องน่าจะอายุไม่เกิน15 เด็กยังรู้จักขอโทษ แต่ผู้ใหญ่แบบคุณยังไม่กล้าเอ่ยคำขอโทษ จากที่บอกว่าโคราชน่าอยู่มากแต่เอมาเจอคนแบบคุณโคราชไม่น่าอยู่อีกเลยค่ะ ระวังตำรวจคนนี้ให้ดีนะคะ
