โกอึนชานหญิงสาวที่ครอบครัวสูญเสียพ่อเธอต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวทำงานหนักโดยไม่เกี่ยงงอนว่าเป็นงานอะไรเพื่อดูแลแม่และน้องสาว ด้วยลักษณะการไว้ผมและการแต่งกายที่เหมือนเด็กผู้ชายใครที่ไม่คุ้นเคยกับครอบครัวเธอมักเข้าใจผิดว่าหญิงสาวแข็งแรงคนนี้เป็นผู้ชายทั้งนั้น เช่นเดียวกับ ชอยฮันกุลเมื่อพบโกอึนชานครั้งแรกเขาก็เข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นเด็กหนุ่มหน้าหวานที่น่ารำคาญคนหนึ่งเท่านั้น
เพื่อให้ย่าและแม่เลิกบังคับชอยฮันกุลจับคู่ดูตัว ชอยฮันกุลจึงจ้างโกอึนชานเป็นคู่รักชั่วคราวเพื่อสร้างสถานการณ์ให้บรรดาสาว ๆ ของย่าเข้าใจผิดว่าเขาเป็นพวกวิปริตชอบไม้ป่าเดียวกันแล้วต่างพากันเลิกวุ่นวายกับเขาไปในที่สุด โกอึนชานจึงก้าวเข้าไปสนิทสนมกับชอยฮันกุลมากขึ้นแม้แต่แรกพวกเขาสองคนเหมือนจะไม่ต้องชะตากันนักก็ตาม
เมื่อโกอึนชานรู้ว่าชอยฮันกุลถูกครอบครัวบังคับให้ต้องเข้าไปบริหารกิจการร้านกาแฟให้มียอดขายสูงขึ้นเธอจึงสนับสนุนให้เขารับงานนั้นโดยเสนอตัวเข้าไปทำงานเป็นลูกจ้างร้านกาแฟด้วยโดยไม่เปิดเผยตัวเองว่าเป็นผู้หญิงเพราะคอนเซ็ปของร้านนั้นชอยฮันกุลจ้างแต่หนุ่ม ๆ เข้ามาทำงานเท่านั้นให้สอดคล้องกับชื่อของร้าน coffee prince…
ชอยฮันกุลชวนฮาริมรุ่นน้องที่เขารู้จักมานานมาทำงานที่ร้าน โดยมีโนซังกิหนุ่มญี่ปุ่นที่เปิดร้านรถเข็นวาฟเฟิลมีลูกค้าสาว ๆ ที่หลงใหลทั้งรสชาติของวาฟเฟิลและความหล่อเท่ห์ของโนซังกิมาทำงานที่ร้านอีกคน ฮวางมินยพหนุ่มสูงใหญ่แข็งแรงที่ตามจีบโกอึนเชน้องสาวโกอึนชานอยู่ก็ได้เข้ามาทำงานที่ร้านแบบไม่ได้ตั้งใจนัก โดยชอยฮันกุลต้องรับบทผู้จัดการร้านในฐานะเดียวกับผู้จัดการฮง…ผู้จัดการร้านคนเก่าที่มีความสามารถด้านการชงกาแฟและเป็นที่วางใจของย่า
ชอยฮันกุลต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงร้านใหม่หมด เขาได้ฮันยูจูศิลปินสาวมาช่วยเขียนภาพ ชอยฮันกุลแอบหลงรักฮันยูจูมานานแล้วแต่เธอไม่เคยมองเขามากกว่าเพื่อนหรือญาติของผู้ชายที่ฮันยูจูรัก แม้ฮันยูจูจะ
รักชอยฮันซองญาติผู้พี่ของชอยฮันกุลที่มีอาชีพเป็นคนทำดนตรีแต่ฮันยูจูก็รักงานของเธอยิ่งนักเธอเคยทิ้งชอยฮันซองไปทำให้เขาอกหักนานปี แต่เมื่อค้นพบว่าแท้จริงแล้วคนที่เธอรักคือชอยฮันซอง ฮันยูจูจึงกลับมาหาเขา ทว่าหัวใจของชอยฮันซองยังเจ็บปวดเขาจึงไม่มั่นใจว่ายังรักฮันยูจูหรือเปล่า อีกทั้งเขาได้รู้จักกับสาวน้อยร่าเริงอย่างโกอึนชานที่เธอมักมาส่งนมที่บ้านเขาแล้วเล่นกับสุนัขของเขาบ่อย ๆ … เขาสามารถคุยกับโกอึนชานได้ทุก ๆ เรื่องอย่างสบายใจ โดยเขาไม่รู้ว่าเวลานั้นโกอึนชานแอบชอบเขาอยู่เงียบ ๆ แต่โกอึนชานก็ต้องอกหักเมื่อชอยฮันซองกลับไปคืนดีกับฮันยูจู
การต้องทำงานเป็นเด็กในร้านกาแฟในคราบผู้ชายกับเพื่อน ๆ ผู้ชายทั้งหมด ในร้านมีเพียงผู้จัดการฮงที่รู้ว่าโกอึนชานเป็นผู้หญิงเพราะเขารู้จักเธอและครอบครัวเป็นอย่างดีแต่ต้องช่วยเธอปิดความลับไว้เพราะไม่อยากให้เธอเสียงานที่ร้านไป ชอยฮันกุลเริ่มสนิทสนมกับโกอึนชานมากขึ้นทุกวัน ทะเลาะกันบ่อย ๆ แต่เขาก็แปลกใจตัวเองที่ชอบหยอกเย้า ชอบเล่นหัวกับเธออย่างสนิทสนม จนความรู้สึกรักที่เคยคิดว่ามีให้ฮันยูจูเริ่มค่อย ๆ จางหายไป… ความรู้สึกดี ๆ เกิดขึ้นเงียบ ๆ ในหัวใจเขา…ในช่วงเวลาที่เขาอยู่กับหนุ่มน้อยหน้าหวานอย่างโกอึนชานแทน
ชอยฮันซองมาที่ร้านกาแฟแล้วพบโกอึนชานทำงานที่นั่นในคราบผู้ชาย เธอขอให้เขาช่วยเก็บความลับไว้แม้จะแอบรู้สึกว่าเวลานั้นการทำงานที่ร้านในคราบชายหนุ่มอาจเป็นเพียงข้ออ้างได้อยู่ในร้านกาแฟแล้วทำงานใกล้ชิดชอยฮันกุลเท่านั้น ซึ่งซอยฮันซองรู้สึกว่าโกอึนชานแอบหลงรักชอยฮันกุลเสียแล้ว ดังนั้น ความรู้สึกดี ๆ ที่เขามีให้โกอึนชานจำต้องเก็บซ่อนไว้…โดยชอยฮันซองไม่คิดว่าฮันยูจูจะระแวงสงสัยเมื่อเธอแม้จะกลับมาคืนดีกับชอยฮันซองแล้วแต่เธอกลับไม่ได้สำคัญกับเขาเหมือนเมื่อก่อน
แม้จะปกปิดความลับเรื่องโกอึนชานเป็นผู้หญิงอย่างไร แต่ทว่าฮวางมินยพก็รู้ความลับนั้นจนได้ แต่เพราะโกอึนชานเป็นพี่สาวของผู้หญิงที่เขารักเขาจึงช่วยเธอเก็บความลับให้ทั้งยังคอยกันหนุ่ม ๆ ที่เข้ามาถูกเนื้อต้องตัวโกอึนชานเพราะไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงให้อีกด้วย แต่ฮวางมินยพก็ไม่ใช่คนเก็บความลับเก่ง เขาเผลอบอกให้โนซังกิรู้จนได้ว่าโกอึนชานเป็นผู้หญิง
กิจการร้านกาแฟดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเรื่อย ๆ เพราะการทำการตลาดของชอยฮันกุลที่ได้พิสูจน์ให้ย่าเห็นว่าเขาเป็นคนเอางานเอาการเหมือนกัน ขณะที่งานกำลังไปได้สวย แต่เรื่องของหัวใจของชอยฮันกุลไม่อาจจัดการได้สำเร็จเมื่อเขากำลังสับสนและขัดแย้งในตัวเองอย่างยิ่ง เพราะเขากำลังตกหลุมรักโกอึนชาน…ในคราบผู้ชาย ยิ่งก่อนหน้าจะรู้ใจตัวเองโกอึนชานยังมาสารภาพว่ารักเขาเสียอีก… หัวใจชอยฮันกุลจึงเสียศูนย์….
เพราะไม่ต้องการเป็นพวกรักวิปริตเขาจึงพยายามบังคับตนเองให้ห่างเหินโกอึนชาน…แต่ไม่เคยทำสำเร็จสักครั้ง ยามเห็นหนุ่ม ๆ เข้าใกล้โกอึนชานเขากลับยิ่งหึงหวงเสียอีก สุดท้ายเมื่อตัดใจจากโกอึนชานไม่ได้แน่แล้ว ชอยฮันกุลจึงยอมสารภาพรักต่อเธอแล้วคบกับโกอึนชานแม้เธอจะเป็นผู้ชายก็ตาม…
โกอึนชานไม่ต้องการซ่อนความลับเรื่องผู้หญิงในคราบผู้ชายของเธอต่อไปอีก เมื่อเธอและชอยฮันกุลต่างรักกันเธอจึงตั้งใจสารภาพความจริงกับชอยฮันกุล แต่ฮาริมรู้ความลับนั้นจากเพื่อนก่อน ๆ เขาโกรธแทนชอยฮันกุลที่ถูกโกอึนชานหลอกเพราะเขารู้ดีว่าชอยฮันกุลเจ็บปวดกับความรู้สึกรักวิปริตของเขามากเพียงไร ฮาริมจึงเป็นฝ่ายหลุดปากบอกชอยฮันกุลว่าโกอึนชานเป็นผู้หญิงเสียก่อนโกอึนชานจะได้สารภาพความจริงจากปากเธอ
ชอยฮันกุลรู้สึกโกรธเมื่อเขาถูกโกอึนชานหลอกปิดบังความจริงมาตลอดเขาจึงไม่อาจทำใจยอมรับความจริงนั้นได้ จึงเลิกคบกับเธอแล้วไล่เธอออกจากร้านแม้โกอึนชานจะพยายามง้อแล้วขอโทษเพียงไรก็ตาม
ชอยฮันกุลต่อว่าชอยฮันซองอย่างรุนแรงทันทีที่รู้ว่าเขาช่วยโกอึนชานปกปิดความจริงอีกคน…ยิ่งได้ลำดับเหตุการณ์แล้วทำให้รู้ว่าผู้หญิงที่ทำให้ฮันยูจูเจ็บเพราะเธอบอกว่าชอยฮันซองมีผู้หญิงอีกคนในหัวใจ คน ๆ นั้นก็คือ โกอึนชาน นั่นเอง
แรก ๆ นั้นฮาริมก็โกรธที่โกอึนชานทำให้ชอยฮันกุลเจ็บปวด แต่ต่อมาเขาและทุกคนในร้านต่างพากันช่วยลุ้นให้ชอยฮันกุลคืนดีกับโกอึนชานเสียที โดยผู้จัดการฮงถึงกับต้องลงทุนนอนเอกเขนกอยู่บ้านไม่ทำงานทำการ ทำให้ที่ร้านขาดคนชงกาแฟฝีมือดี เพื่อน ๆ ในร้านพากันบอกเล่าถึงความลำบากของโกอึนชานหลังจากเธอถูกไล่ออกจากร้านกาแฟเพื่อให้ชอยฮันกุลเห็นใจเธอ …แม้แต่ชอยฮันซองก็ช่วยทำหน้าที่เป็นกาวใจให้อีกคนด้วยการบอกให้ชอยฮันกุลรู้ว่า แม้เขาจะชอบโกอึนชานแต่โกอึนชานชอบชอยฮันกุลมานานแล้ว เธอมักปรึกษาเรื่องหัวใจของเธอกับเขาเสมอ …เมื่อใคร ๆ ก็เข้าข้างโกอึนชานไปหมด… เมื่อหัวใจของเขาส่งสัญญาณว่าไม่อาจจะมีความสุขโดยปราศจากเธอเขาจึงไปง้อโกอึนชานกลับมาทำงานที่ร้านกาแฟดังเดิม
บรรยากาศตึงเครียดในร้านกลับคืนสู่สภาวะปกติ…แม้บางเวลาอาจจะดูหวานมากไปหน่อยในสายตาทุกคนในร้านกาแฟเพราะผู้จัดการร้านและพนักงานสาวกำลังตกหลุมรักกันและกัน…ชอยฮันกุลพาโกอึนชานไปเที่ยวบ้าน ย่าของเขาชอบโกอึนชานมากแต่พอรู้ว่าโกอึนชานเป็นผู้หญิงแล้วกำลังคบกับชอยฮันกุลก็โกรธมากเพราะโกอึนชานไม่มีคุณสมบัติคู่ควรกับหลานชายตน ไม่ว่าจะเรื่องฐานะ การศึกษา แถมโกอึนชานยังดูเหมือนเด็กผู้ชายมากกว่าผู้หญิงเสียอีก ย่าจึงบังคับให้โกอึนชานเลิกกับชอยฮันกุลโดยจะให้เงินเธอแต่โกอึนชานไม่ยอมรับ
ฮันยูจูตัดสินใจจะไปจากชอยฮันซองเพราะระหว่างที่เขาคบเธอเขากลับมีโกอึนชานซ่อนไว้…จนสองฝ่ายทะเลาะกัน แต่นาทีที่ฮันยูจูตัดใจทิ้งเขาไปชอยฮันซองก็รู้ว่า คนที่เขาต้องการจริง ๆ แล้ว คือฮันยูจู เขาจึงพยายามห้ามไม่ให้เธอไปจากเขาแต่ไม่ทันเพราะฮันยูจูแม้จะไม่ได้บินไปเมืองนอกแต่เขาก็ไม่รู้เลยว่าเธอไปที่ไหนก็ได้แต่โทรศัพท์แล้วทิ้งข้อความไว้ให้เธอ …
ฮันยูจูอยู่ที่ไหน ชอยฮันซองจะตามหาเธอพบหรือไม่….
โกอึนชานที่เริ่มผูกพันกับร้านกาแฟและมีความฝันอยากจะเป็นนักชงกาแฟฝีมือเยี่ยมจะสามารถผ่านด่านคุณย่ามหาภัยไปได้หรือไม่… มีเพียงความรัก มีเพียงความมุ่งมันกับความฝัน …จะทำให้หนุ่มสาวเหล่านั้นฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้หรือไม่ …Coffee prince ร้านกาแฟที่อบอวลด้วยกลิ่นกรุ่นแห่งรัก….