“แฟรงค์ ชัชวาล” อดีตลิเกดัง สู่นักบอลมืออาชีพ

สวัสดี UBright เอง หลังจากที่ห่างหายกันไปนานแสนนาน วันนี้เรากลับมาพร้อมกับอดีตลิเกดาวร้ายคณะศรราม น้ำเพชร ที่ตัดสินใจทิ้งเงินกว่าครึ่งแสน และก้าวเข้าสู่การเป็นนักเตะมืออาชีพอย่างจริงจัง การใช้ชีวิตที่ต่างกันอย่างสุดขั้วของเขาจะเป็นอย่างไร เราลองมาติดตามและให้กำลังใจไปพร้อม ๆ กันดีกว่า…

ชื่อ – นามสกุล : ชัชวาล บัวหลวง

ชื่อเล่น : แฟรงค์

วันเกิด : 1 กันยายน พ.ศ. 2539

อายุ : 22 ปี

ส่วนสูง : 175 เซนติเมตร

น้ำหนัก : 60 กิโลกรัม

อาหารที่ชอบ : ส้มตำปูปลาร้า

สัตว์เลี้ยงที่ชอบ : สุนัข

กีฬาที่ชอบ : ฟุตบอล

ไอดอลในดวงใจ : ธีรศิลป์ แดงดา

จุดเริ่มต้นของการเป็นลิเก
“ผมอยู่กับลิเกมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวผมเป็นลิเกตั้งแต่สมัยรุ่นคุณปู่ คุณย่า พอผมอายุ 4-5 ขวบผมก็ได้มีโอกาสเริ่มเล่นลิเก จากนั้นประมาณอายุ 11-12 ปี ผมก็ได้เข้ามาอยู่ที่คณะศรราม น้ำเพชร การเล่นลิเกสำหรับผมถือเป็นการซึมซับมากกว่า ผมได้เห็นและใช้ชีวิตกับลิเกมาตลอด”

ชีวิตลิเกดี แต่ไม่แน่นอน

หากถามว่าชีวิตลิเกเมื่อเทียบกับการเป็นนักฟุตบอลมืออาชีพ ทุกคนก็น่าจะตัดสินกันได้อยู่แล้วว่า การเป็นลิเกย่อมได้ผลตอบแทนที่ดีกว่า และตัวแฟรงค์เองก็ตอบกับเราเช่นนั้นเหมือนกัน “สำหรับผมการแสดงลิเกได้เงินดีกว่าจริงครับ แต่ก็แลกมากับความไม่แน่นอน และความปลอดภัย เรามีงานกันทุกวัน บางทีการขับรถไปทำการแสดงยังสถานที่ต่าง ๆ มันก็มีความเสี่ยง อีกอย่างความฝันของผมคือการเป็นนักฟุตบอล ตัวผมเองเคยขอแม่ไว้ตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ด้วยทางบ้านไม่มีเงินพอที่จะส่งให้ผมไปเรียนยังโรงเรียนกีฬา ผมเลยเลือกที่จะเป็นลิเกเพื่อหาเงินก่อน และค่อยออกมาทำตามฝันของตัวเอง”

ก้าวแรกของการเป็นนักฟุตบอลอาชีพ
“เริ่มแรกผมทราบมาจากรุ่นพี่ที่รู้จักครับ เขาแนะนำให้ผมไปคัดตัวที่ตรัง เอฟซี ทางทีมเขาต้องการนักเตะ ผมก็เลยลองไปดูครับ จากนั้นทางทีมก็ให้ไปฝึกซ้อมด้วย จนได้เป็นนักเตะของเขา แต่หลังจากที่จบเลกผมได้ตัดสินใจย้ายมาบางกอก เอฟซี โดยก่อนที่ผมจะมาเป็นนักเตะของทีม ตัวผมเองอยากกลับมาอยู่ใกล้ ๆ บ้าน โชคดีที่บางกอก เอฟซีเขาเปิดคัดตัวนักฟุตบอลพอดี ก็เลยลองมาคัดดู จากคนหลายพันคนที่มาคัดตัวเป็นนักเตะ ซึ่งเขาต้องการแค่ 15 คน โดยหนึ่งในนั้นก็คือผมด้วย ตอนที่รู้ผลคือผมดีใจมาก ๆ ”

แสดงลิเกกับเตะฟุตบอลคือคนละโลก

“การใช้ชีวิตเหมือนเป็นคนละโลกกันเลยครับ การแสดงลิเกผมใช้ชีวิตแต่ตอนกลางคืน คือตื่นกลางคืน กลางวันนอน แต่พอผมมาเตะบอลผมต้องเปลี่ยนการใช้ชีวิตมาเป็นนอนตอนกลางคืน และตื่นตอนกลางวันเหมือนคนปกติทั่วไป เพราะผมเริ่มซ้อมตั้งแต่ 15.00 -19.00 น. แรก ๆ ก็ต้องปรับตัวอยู่เยอะเหมือนกัน แต่โชคดีที่ปกติผมก็ออกกำลังกายอยู่แล้ว อย่างแสดงลิเกจบก็ไปหาเตะบอลบ้างแบบนี้ครับ อาจจะยากช่วงแรก ๆ แต่มันก็คือความสุขของผม”

“ผมมีความสุขกับการทำตามความฝัน

และผมก็อยากทำมันไปเรื่อย ๆ”

อาจหวนคืนวงการลิเก
“ผมมีความคิดว่าประมาณอายุ 27-28 ปีอาจจะเลิกเตะบอล และกลับไปเล่นลิเกอีกครั้ง”

ความฝันอยู่ไม่ไกล

“เดิมทีผมตัดใจจากการเป็นนักฟุตบอลไปแล้วครับ ผมคิดว่าผมคงไม่ได้เดินมาทางนี้แน่ ๆ ซึ่งตัวผมเองก็ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะได้มาเล่นเป็นจริงเป็นจังแบบนี้ ตัวผมเองนะ อยากให้ทุกคนคิดว่ามันไม่ได้เป็นแค่ความฝัน เราต้องลองเดินไปหามันดู ที่จริงแล้วความฝัน อาจจะไม่ได้อยู่ไกลตัวเรานักหรอก เราแค่ยังไม่ได้ลองก้าวไปเท่านั้นเอง บางทีมันอาจจะอยู่ใกล้ตัวเรามาก ๆ ก็ได้”