วันที่ 31 ต.ค. นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคของพรรคอนาคตใหม่ ได้โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊กส่วนตัวชื่อ “Thanathorn Juangroongruangkit – ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ” เรื่อง พรรคอนาคตใหม่คือผู้คนและการเดินทางไกล ระบุว่า…
“ ถึงเพื่อนร่วมการเดินทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามที่เคารพทุกท่าน
ผมอยากจะเริ่มต้นสาส์นฉบับนี้ด้วยการขอโทษ
เพราะเมื่อมองย้อนกลับไปก็พบว่า ตัวเองสื่อสารกับเพื่อนร่วมทางน้อยเกินกว่าที่ควรจะเป็น
อาจจะเพราะขวากหนามที่คอยทิ่มแทงพวกเราตลอดเส้นทางที่ก้าวเดิน
ขวากหนามที่เกิดขึ้นจากการที่พวกเรายืนยันในหลักการที่ถูกต้อง
ขวากหนามที่เกิดขึ้นจากความพยายามที่จะฉุดรั้งประเทศไทยไม่ให้ก้าวไปข้างหน้า
เพียงปัดป้องขวากหนามทั้งหมดนี้ เราก็แทบไม่เหลือเวลาในการสร้างสรรค์สิ่งอื่นตามที่ตั้งใจไว้
ถึงอย่างไร เราก็ควรภูมิใจในรอยแผลเหล่านั้น
เราต่างทราบกันดีว่า ยิ่งถากถางเส้นทางไปข้างหน้าไกลมากเท่าใด ขวากหนามและบาดแผลก็ยิ่งทวีคูณมากขึ้นเท่านั้น
ในแง่หนึ่งรอยแผลจึงเปรียบเสมือนเครื่องยืนยันว่า
สองมือเราได้เริ่มลงมือทำ สองเท้าเรายังก้าวเดินไปไม่หยุดย่ำอยู่กับที่
ด้วยเหตุนี้ผมจึงอยากจะจบสาส์นฉบับนี้ด้วยการขอบคุณ
จากมือไม่กี่มือที่เริ่มสร้างพรรคอนาคตใหม่ขึ้นมา
จากจุดเริ่มต้นที่มีเพียงความฝันและรอบข้างที่ว่างเปล่า
มาถึง ณ เวลานี้ ความว่างเปล่านั้นถูกเติมเต็มด้วยเพื่อนร่วมทางกว่า 6,300,000 คน
อนาคตใหม่จึงไม่ใช่เพียงชื่อพรรคการเมือง แต่หมายถึงผู้คนซึ่งกำลังเดินทางไกลร่วมกัน
เราฝันถึงความเปลี่ยนแปลงเพื่อสังคมที่ก้าวหน้า เสมอภาค และเท่าเทียมเป็นธรรม
เราฝันจะสร้างพรรคการเมืองเพื่อภารกิจทางประวัติศาสตร์เหล่านี้
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นเดียวกันว่า พรรคอนาคตใหม่ยังเยาว์นัก เรายังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบอยู่มาก
เราต้องเรียนรู้และเติบโตจากอุปสรรคและความผิดพลาด
นอบน้อมต่อประชาชนและซื่อตรงต่ออุดมการณ์
บนเส้นทางที่ไม่ได้ราบรื่นสดใส และปลายทางยังอีกยาวไกล
บางคนอาจเหน็ดเหนื่อย บางคนอาจต้องการช่วงเวลาสำหรับหยุดพัก
บางคนอาจขอละการเดินทางไว้เพียงเท่านี้ บางคนอาจผิดหวัง
ขณะที่บางคนอาจค้นพบเส้นทางใหม่
ไม่ว่าจะอย่างไร ขอโปรดรับรู้ว่า
ผมขอขอบคุณอย่างยิ่ง และถือเป็นเกียรติเสมอที่ได้ร่วมเดินทางฟันฝ่ามาด้วยกัน
ช่วงเวลาที่ได้แบ่งปันความสุขและร่วมทุกข์กับความเศร้าจะยังตราตรึงอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
สำหรับพวกเราที่ยังมั่นคงในเส้นทางแห่งอุดมการณ์อยู่
1 ปีที่พวกเราเดินร่วมกันมาอย่างเหน็ดเหนื่อยนั้น
ยังไกลไม่พอที่จะเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เจริญงอกงามอย่างที่เราได้วาดฝันกันเอาไว้
จากนี้ต่อไปขอจงจับมือ กอดไหล่ แล้วเอาหัวใจผูกร่วมกันไว้ให้แน่น
เป้าหมายยังอีกยาวไกล ขวากหนามยังมีอีกมาก
ทว่ายังมีหนทางอยู่เสมอ สำหรับผู้ที่หัวใจไม่ยอมแพ้
“พรรคอนาคตใหม่คือการเดินทาง”
31 ตุลาคม 2562
ครบรอบ 13 ปี การเสียสละชีวิตของนวมทอง ไพรวัลย์
