เหตุเพราะว่า ผ้าอนามัยแบบสอดอันตราย ? ทำไมเพิ่งมาควบคุม-ขึ้นภาษี

ผ้าอนามัยแบบสอดอันตราย ? – จากกรณีที่เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคมที่ผ่านมา ได้มีประกาศราชกิจจานุเบกษาว่าด้วยเรื่อง กำหนดวัตถุอื่นเป็นเครื่องสำอาง โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขออกกฎกระทรวงไว้ ว่า ให้ผ้าอนามัยชนิดสอดที่ใช้สอดใส่เข้าไปในช่องคลอดเพื่อซับเลือดประจำเดือน เป็นเครื่องสำอาง ขณะที่ FDA และทั่วโลก ได้ประกาศให้ผ้าอนามัยแบบสอด (Tampon) ถือเป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์ ต่างจากไทยเราซึ่งสำหรับผ้าอนามัยแบบสอดนี้ เวลาใช้ผ้าอนามัยชนิดนี้จะต้องสอดเข้าช่องคลอด ผ้าอนามัยชนิดนี้พบเห็นได้ไม่บ่อยนัก เหมาะสำหรับใช้ในบางโอกาสเท่านั้น เช่น ใช้เมื่อแข่งขันว่ายน้ำ หรือ อาจจะมีเหตุผลอื่นๆอีกมากมายแล้วแต่ความสะดวกของแต่ละบุคคลสำหรับเหตุผล

ขณะเดียวกันเพจ Drama-addict ได้ให้ความเห็นกรณีดังกล่าวไว้ถึงความเป็นมาและเหตุผลต่างๆที่สอดคล้องกับเรื่องการจำแนกประเภทผ้าอนามัยและการเก็บภาษีโดยระบุว่า

ที่ผ้าอนามัยแบบสอดต้องใช้มาตรฐานของเครื่องสำอาง เพราะผ้าอนามัยแบบสอดนี่มันแตกต่างจากผ้าอนามัยทั่วไปนิดหน่อย คือ ถ้าใส่คาไว้นาน ไม่ถอดมาเปลี่ยน อาจเกิดการหมักหมม แล้วแบคทีเรียผลิตพิษออกมาจนติดเชื้อในกระแสเลือดช๊อคตายได้ (นี่กูพูดจริงนะไม่ใช่เรื่องล้อเล่น) ดังนั้นจึงต้องมีมาตรฐานควบคุมสูงหน่อย เพื่อสุขภาพคนใช้งาน รายละเอยีดก็ตามนี้ครับ สรุป ไม่มีอะไร แค่เรื่องเทคนิคทางกฏหมายเท่านั้น

แต่หากมีอาการเหล่านี้แสดงว่าเรากำลังใช้ผ้าอนามัยแบบสอดผิดวิธี

1. ปวดท้อง หรือปวดในช่องคลอดมากผิดปกติ

2. เลือดประจำเดือนมีกลิ่นเหม็นมากกว่าปกติ หรืออาจมีหนอง หรือมีสิ่งแปลกปลอมออกมาด้วย

3. มีไข้จับสั่นเฉียบพลัน

4. อาจท้องเสียอย่างไม่มีสาเหตุ

https://www.facebook.com/DramaAdd/posts/10159933615433291

โดย ผ้าอนามัยแบบสอด มีมาตั้งแต่สมัยอียิปต์แล้ว ราว 3000 ปีก่อนคริสตกาล โดยผู้หญิงอียิปต์สมัยก่อนจะใช้กระดาษปาปิรุสPapyrus) ที่ทำจากต้นกกมาใช้ทำผ้าอนามัยแบบสอด ลำไหมล่ะนั่น! และเมื่อถึงปี 1929 ก็กำเนิด Tampax ผ้าอนามัยแบบสอดสมัยใหม่ขึ้นมา

นอกจากนี้ความสร้างสรรค์ของเหล่าสตรีตั้งแต่สมัยบรรพกาลที่ หนังสือ Flow: The Cultural Story of Menstruation ที่เขียนโดยสองสตรี เอลิสซา สไตน์ (Elissa Stein) และซูซาน คิม (Susan Kim) ได้เล่าเรื่องราวในประวัติศาสตร์ที่ได้มีการบันทึกเกี่ยวกับการจัดการตัวเองเมื่อมีประจำเดือนซึ่งได้ระบุตามยุคสมัยโดยสังเขปไว้ว่า

ผู้หญิงสมัยอียิปต์ใช้เยื่อไม้ปาปิรุส (Papyrus)
ผู้หญิงกรีกและโรมันใช้ผ้าสำลี (Lint) พันรอบแกนไม้เล็กๆ
ผู้หญิงญี่ปุ่นใช้กระดาษนุ่มๆ เช่น กระดาษสา
ผู้หญิงพื้นเมืองอเมริกัน (Native American) ใช้ผิวหนังควายห่อหุ้มด้วยหญ้ามอส
ผู้หญิงไทยนิยม ‘ขี่ม้า’ นั่นคือใช้ผ้าขี้ริ้วหรือผ้าซิ่นเก่านุ่มทบพันหลายชั้นลอดระหว่างขา คาดด้วยเข็มขัดหรือเชือก นอกจากนั้นยังใช้เสื้อผ้าเก่า ผ้าขี้ริ้ว ผ้าฝ้าย ขนสัตว์ ผ้าทอ ไหมพรมถัก หญ้าแห้ง มาเป็นแผ่นซึมซับ