ทำเอาแฟนคลับเข้ามาคอมเมนต์ถึง น้องลอนดอน ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของ เสก โลโซ หรือ เสกสรรค์ สุขพิมาย – กานต์ วิภากร เป็นจำนวนมาก เมื่อน้องลอนดอนได้มีการเขียนเรียงความถึงคุณแม่ ด้วยข้อความว่า
รร.นานาชาติ ชี้แจง กรณี กานต์ วิภากร โพสต์ลูกสาวโดนไล่ออก
กานต์ วิภากร เผยข้อความก่อนเเต่ง “ยอมเป็นคนร้ายๆแต่เป็นนางฟ้าของ เสก โลโซ”
หวานไม่แผ่ว!! ซูมชัดๆ จากใจ เสก โลโซ มอบทองสลักให้ภรรยา กานต์ วิภากร
“จะเริ่มยังไงดีกับการเขียนเรียงความภาษาไทย เริ่มเลยละกัน ฉันไม่รู้นะว่า ครอบครัวคนอื่น แม่เค้าเป็นยังไง ฉันรู้แต่ว่า ทำไม แม่ฉันถึงเป็นแบบนี้ แล้วที่แม่เป็นแบบนี้ ตกลงว่า มันดีหรือไม่ดี ฉันจะเอาอะไรมาวัด ในเมื่อ ฉันมีเค้าเป็นแม่เพียงคนเดียว บางครั้ง ฉันก็รู้สึกไม่ชอบเค้า เค้าไม่รู้หรอกว่า ฉันมองเค้าตลอดเวลาด้วยความคลางแคลงใจ ชีวิตเค้าดูวุ่นวายมาก คนเข้ามาผ่านไปเยอะแยะเต็มไปหมด บางครั้ง ฉันก็รำคาญเค้า ทำไมเค้าไม่หยุดพักผ่อนหรืออะไรก็ได้ บางวันฉันก็เกลียดเค้า หรือว่าอันที่จริงแล้ว การที่ไม่มีเค้า จะทำให้ฉันสงบ เค้าต่างจากแม่คนอื่น เค้าแทบไม่เคยทำอาหารหรือขนมไรให้ฉัน ความอ่อนโยนสักนิดก็ไม่มี หรือฉันจินตนาการ แม่ในฝันไว้สูงไป เค้าชอบอยู่คนเดียว แล้วทำงานอะไรของเค้านานแสนนาน ฉันอยากจะบอกเค้าว่า ฉันไม่ได้ต้องการเงินอะไรมากมายขนาดนั้น ฉันคิดบ่อยๆว่า ฉันไม่อยากมีเค้า แต่จะทำยังไง ออกจากบ้านไปอยู่ไหนละ
แม่!!!! แม่จะเอาเงินไปทำอะไรนักหนา ฉันไม่ต้องการมันเลย แม่ ทำไมแม่ไม่หยุด และ…… ฉันไม่อยากพูดเยอะ พูดอะไรไป แม่ก็… เค้าแข็งกร้าว กระด้าง เมื่ออยู่ในสังคมเค้า คำพูดคำจาจริงจัง ไม่ค่อยจะยืดหยุ่นอะไร คนเหล่านั้นก็คงอึดอัดเมื่ออยู่กับคนแบบแม่ ในขณะที่ฉันสังเกตเห็นว่าเค้าเป็นแบบนั้น แต่เมื่อเค้าเห็นฉัน เค้าจะอ่อนโยนและนุ่มนวลมากกับฉัน ต่างกันราวฟ้ากับดิน ถึงแม้ว่าเค้าจะยังกำลังเครียดมากอยู่ หรือแม้ขณะที่เค้ากำลังมีน้ำตาซึ่งไม่รู้เค้าเป็นไร เกิดอะไรขึ้นกับเค้า เค้าไม่รู้หรอกว่าฉันรู้ว่าเค้าขี้แยมากกว่าเด็กๆอย่างฉันซะอีก เค้าไม่รู้ว่าฉันเห็นเพราะ เมื่อฉันเจอเค้าครั้งใด หน้าและแววตาของเค้าดูมีประกายขึ้นมาทันที ไม่เคยมีเสียงดัง ตะคอก เกรี้ยวกราดกับฉัน ไม่เคยมีสีหน้าเป็นทุกข์หรือเสียใจอะไรเลยสักอย่าง สายตาแม่อ่อนโยน เสียงพูดอ่อนหวาน ฟังแล้วอบอุ่น ไม่เคยมีเลยสักครั้งเดียวที่เค้าจะอารมณ์เสียถ้าฉันอยู่ตรงนั่น ตกลง ฉันสงสัยว่า เค้าเป็นคนยังไงกันแน่ การที่มีเค้าอยู่มันดี ถ้าไม่มีเค้าอยู่จะดีกว่าไหม ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย?? แต่…..ฉันอยากจะพูดสิ่งนี้กับเค้าอยู่ตลอดเวลา….. แค่….. อยากจะบอกเค้า….. อยากจะพูดครั้งใด ก็เปล่งเสียงออกมาไม่ได้… หรือว่าเราห่างเหินกันเข้าไปทุกวัน??? ทำไม….. นี้..ฉันเป็นอะไร….”
