พออายุเริ่มมากขึ้น ปัญหาเรื่อง “กระดูกพรุน” ก็เริ่มถามหา สาเหตุส่วนหนึ่งเกิดจากพฤติกรรม ซึ่งหากสามารถปรับพฤติกรรมได้ ภาวะความเสี่ยงจากโรคกระดูกพรุนก็จะลดน้อยลง
ไม่กินเนื้อสัตว์มากเกินไป การกินอาหารประเภทโปรตีนหรือเนื้อสัตว์มากเกินไป จะกระตุ้นให้ไตขับแคลเซียมออกทางปัสสาวะมากผิดปกติ
ไม่กินอาหารเค็มจัด เพราะความเค็มจากโซเดียมฯ ที่มากเกิน จะทำให้การดูดซึมของแคลเซียมจากลำไส้ลดลง ร่างกายจึงไม่สามารถนำแคลเซียมมาใช้ได้
ไม่ควรดื่มน้ำอัดลม เพราะในน้ำอัดลมมีส่วนผสมของ “กรดฟอสฟอริก” ทำให้ความสมดุลของแคลเซียมและฟอสฟอรัสเสียไป ร่างกายจึงต้องสลายแคลเซียมจากกระดูก เพื่อป้องกันไม่ให้ฟอสฟอรัสในเลือดสูงเกินไปซึ่งอันตรายต่อชีวิต
หลีกเลี่ยงการดื่มเหล้า เบียร์ ชา กาแฟ ช็อกโกแลต แอลกอฮอล์หรือ เครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน เพราะจะไปขัดขวางการดูดซึมของแคลเซียม ทำให้ร่างกายขับแคลเซียมออกมามากขึ้น เพราะฉะนั้นไม่ควรดื่มชา กาแฟ เกินวันละ 3 ถ้วย
หลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่ บุหรี่ที่สูบไปทุกมวน เป็นตัวทำให้แคลเซียมละลายจากกระดูก นอกจากนี้ยังทำให้ระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนในผู้หญิงต่ำกว่าปกติด้วย จึงยิ่งเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกพรุน
ระวังการใช้ยาบางชนิด เช่น ยากล่อมประสาท สารสตีรอยด์ ยาลดกรดที่มีอะลูมิเนียมเป็นส่วนประกอบ ยาเหล่านี้เร่งการขับแคลเซียมออกจากร่างกาย ควรปรึกษาแพทย์ก่อนเสมอ
